Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΕ ΣΤΗΡΙΖΕΙ

Με Στηρίζει

Η Αγάπη Του Θεού

Το Εικοσάλεπτο Βιβλίο

Εδώ υπάρχει ανεκτίμητη βοήθεια για εκείνους που είναι ειλικρινά αποφασισμένοι να ανακαλύψουν την εξ’ολοκλήρου νέα πραγματικότητα της Ζωής η οποία είναι η Αιώνια Αγάπη του Θεού.

Εδώ ευρίσκεται μια επανάληψη των πρώτων 50 μαθημάτων του βιβλίου «Μαθήματα Θαυμάτων»

Σας συνιστούμε αν είναι δυνατόν να ολοκληρώσετε ολόκληρη την πρακτική χωρίς διακοπή από τη στιγμή που θα ξεκινήσετε

Αυτή η συνδιαλλαγή διαρκεί περίπου 20 λεπτά και καλό θα είναι να γίνεται καθημερινά. Το ιδανικό είναι κάθε πρωί όσο πιο νωρίς γίνεται και το βράδυ πριν αποσυρθείτε για ύπνο.

Να είστε λογικοί.

Αυτή είναι μια αποδεδειγμένα άμεση μέθοδος  αποκατάστασης της επικοινωνίας με την Δημιουργική Αρχή των όλων όσων υπάρχουν τώρα και πάντα.

Είναι μια πρόσκληση για άμεση επαφή με την μοναδική δύναμη της Πραγματικότητας της Αιώνιας Ζωής η οποία είναι η μοναδική αλήθεια για σένα.

Να θυμάσαι ότι ποτέ στην πραγματικότητα δεν χωρίστηκες από αυτή την ολότητα Όλης της Ύπαρξης.

Να θυμάσαι ότι δεν υπάρχει, ούτε ποτέ υπήρξε κάτι για να φοβάσαι.

Τίποτε από ό,τι βλέπω δεν σημαίνει τίποτε.

Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι ότι δεν βλέπω τίποτα, και τίποτα δεν έχει καμία σημασία. Είναι απαραίτητο να το αναγνωρίσω αυτό, για να μπορέσω να μάθω να δω. Αυτό που νομίζω ότι βλέπω τώρα έχει πάρει την θέση της πραγματικής όρασης. Πρέπει να το απελευθερώσω και να το αφήσω να φύγει συνειδητοποιώντας ότι δεν έχει κανένα νόημα, έτσι ώστε η αληθινή όραση να το αντικαταστήσει.

Μάθημα 1

Έχω δώσει σε ό,τι βλέπω όλη τη σημασία που έχει για μένα.

Έχω κρίνει όλα όσα βλέπω, και αυτό είναι το μόνο που βλέπω. Αυτό δεν είναι πραγματική όραση. Είναι απλά μια ψευδαίσθηση της πραγματικότητας, επειδή οι κρίσεις μου έγιναν μακριά από την πραγματικότητα. Είμαι πρόθυμος να αναγνωρίσω την έλλειψη εγκυρότητας των κρίσεών μου, επειδή θέλω να δω πραγματικά. Οι κρίσεις μου με έχουν βλάψει, και δεν θέλω να βλέπω σύμφωνα με αυτές.

Μάθημα 2

Δεν καταλαβαίνω τίποτα από ό,τι βλέπω.

Πως θα μπορούσα να καταλάβω τι βλέπω αφού το έχω κρίνει λάθος; Αυτό που βλέπω είναι η προβολή των δικών μου λανθασμένων σκέψεων. Δεν καταλαβαίνω τι βλέπω επειδή δεν είναι κατανοητό. Δεν υπάρχει νόημα στο να προσπαθήσω να το καταλάβω. Αλλά υπάρχει κάθε λόγος να το απελευθερώσω, και να κάνω χώρο γι αυτό που μπορώ να δω, να καταλάβω και να  αγαπήσω. Μπορώ να το ανταλλάξω με αυτό που βλέπω τώρα, απλά και μόνο με την προθυμία μου να το κάνω. Δεν είναι αυτό μια καλύτερη επιλογή από εκείνη που είχα κάνει πριν;

Μάθημα 3

 Αυτές οι σκέψεις δεν σημαίνουν τίποτα.

Οι σκέψεις οι οποίες φθάνουν στην επίγνωσή μου δεν σημαίνουν τίποτα επειδή προσπαθώ να σκεφτώ χωρίς τον Θεό. Αυτό που αποκαλώ «οι σκέψεις μου» δεν είναι οι πραγματικές μου σκέψεις. Οι πραγματικές μου σκέψεις είναι οι σκέψεις που σκέφτομαι με τον Θεό. Δεν τις γνωρίζω επειδή στην θέση τους έχω βάλει τις δικές μου σκέψεις. Είμαι πρόθυμος να αναγνωρίσω ότι οι σκέψεις μου δεν σημαίνουν τίποτα και να τις απελευθερώσω. Επιλέγω  να τις αντικαταστήσω με αυτές που έπρεπε να είναι στην θέση τους. Οι δικές μου σκέψεις δεν έχουν νόημα, αλλά ολόκληρη η δημιουργία βρίσκεται στις σκέψεις που σκέφτομαι με τον Θεό.

Μάθημα 4

Ποτέ δεν είμαι ταραγμένος για το λόγο που νομίζω.

Ποτέ δεν είμαι ταραγμένος για το λόγο που νομίζω διότι πάντα προσπαθώ να δικαιώσω τις σκέψεις μου. Συνεχώς προσπαθώ να τις κάνω πραγματικότητα. Κάνω όλα τα πράγματα εχθρούς μου, έτσι ώστε ο θυμός μου να είναι δικαιολογημένος και οι το ίδιο δικαιολογημένες και οι επιθέσεις μου. Δεν έχω συνειδητοποιήσει πόσο κακή χρήση έχω κάνει στα πάντα όσα βλέπω δίνοντάς τους αυτό τον ρόλο. Το έχω κάνει αυτό για να υπερασπιστώ ένα σύστημα σκέψης που με έχει βλάψει, και δεν το θέλω πια. Είμαι πρόθυμος να το αφήσω να φύγει.

Μάθημα 5

Είμαι ταραγμένος επειδή βλέπω κάτι που δεν υπάρχει

Η πραγματικότητα δεν είναι ποτέ τρομακτική. Θα ήταν αδύνατον να με ταράξει. Η πραγματικότητα φέρει μόνο την απόλυτη γαλήνη. Όταν είμαι ταραγμένος, αυτό συμβαίνει επειδή έχω αντικαταστήσει την πραγματικότητα με ψευδαισθήσεις που εγώ έχω επινοήσει. Οι ψευδαισθήσεις μου προκαλούν ανησυχία διότι τις έχω προσδώσει πραγματικότητα, και έτσι θεωρώ την πραγματικότητα ψευδαίσθηση. Τίποτα από την δημιουργία του Θεού δεν επηρεάζεται με κανένα τρόπο από αυτή τη δική μου σύγχυση. Πάντα ταράζομαι  από το τίποτα.

Μάθημα 6

Βλέπω μόνο το παρελθόν.

Καθώς κοιτώ γύρω μου,καταδικάζω τον κόσμο που βλέπω. Αυτό το ονομάζω όραση. Κρατώ το παρελθόν ενάντια σε όλους και όλα, κάνοντάς τους εχθρούς μου. Όταν συγχωρήσω τον εαυτό μου και θυμηθώ Ποιος είμαι, τότε θα ευλογήσω τους πάντες και τα πάντα όσα βλέπω. Δεν θα υπάρχει πια παρελθόν, και ως εκ τούτου ούτε εχθροί. Και θα κοιτάξω  με αγάπη όλα όσα δεν μπορούσα να δω πριν.

Μάθημα 7

Ο νους μου είναι απασχολημένος με σκέψεις για το παρελθόν.

Βλέπω μόνο τις δικές μου σκέψεις, και ο νους μου είναι απασχολημένος με το παρελθόν. Τότε, τι μπορώ να δω έτσι όπως είναι πραγματικά; Ας θυμηθώ ότι κοιτώ το παρελθόν για να εμποδίσω το παρόν να ανατείλει στο νου μου. Ας καταλάβω ότι προσπαθώ να χρησιμοποιήσω τον χρόνο εναντίον του Θεού. Ας μάθω να παραδίδω το παρελθόν, συνειδητοποιώντας ότι κάνοντάς το δεν παραιτούμαι από τίποτα.

Μάθημα 8

Δεν βλέπω τίποτα έτσι όπως είναι τώρα.

Εφόσον δεν βλέπω τίποτα έτσι όπως είναι τώρα, μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι δεν βλέπω τίποτα. Μπορώ να δω μόνο αυτό που υπάρχει τώρα. Η επιλογή δεν είναι αν θα δω το παρελθόν ή το παρόν, η επιλογή βρίσκεται απλά στο αν θα βλέπω ή όχι. Αυτό που έχω επιλέξει να βλέπω μου έχει κοστίσει την πραγματική όραση. Τώρα επιλέγω πάλι να μπορέσω να δω.

Μάθημα 9

Οι σκέψεις μου δεν σημαίνουν τίποτα.

Δεν έχω προσωπικές σκέψεις. Και όμως οι σκέψεις που αναγνωρίζω είναι μόνο οι προσωπικές. Τι μπορούν να σημαίνουν αυτές οι σκέψεις; Δεν υπάρχουν, γι αυτό δεν σημαίνουν τίποτα. Όμως ο νους μου είναι μέρος της δημιουργίας και μέρος του Δημιουργού του. Δεν θα ήταν καλύτερα να ενωθώ με την σκέψη του σύμπαντος παρά να καλύπτω αυτό που είναι πραγματικά δικό μου με τις αξιολύπητες και χωρίς νόημα «προσωπικές» σκέψεις μου;

Μάθημα 10

Οι χωρίς νόημα σκέψεις μου, μου δείχνουν ένα χωρίς νόημα κόσμο.

Εφόσον οι σκέψεις οι οποίες γνωρίζω δεν σημαίνουν τίποτα, ο κόσμος που τις απεικονίζει δεν έχει κανένα νόημα. Αυτό που παράγει τον κόσμο είναι παράλογο, το ίδιο και το αποτέλεσμά του. Η πραγματικότητα δεν είναι παράλογη, και έχω και πραγματικές σκέψεις εκτός από παράλογες. Άρα μπορώ να δω ένα πραγματικό κόσμο, αν αφήσω τις πραγματικές μου σκέψεις να με οδηγήσουν στο να δω

Μάθημα 11

Είμαι ταραγμένος επειδή βλέπω ένα κόσμο χωρίς νόημα

Οι παράλογες σκέψεις προκαλούν ανησυχία. Παράγουν ένα κόσμο όπου δεν υπάρχει τάξη πουθενά τάξη. Μόνο το χάος κυβερνά ένα κόσμο που αντιπροσωπεύει την χαοτική σκέψη, και το χάος δεν έχει νόμους. Δεν μπορώ να ζήσω ειρηνικά σε ένα τέτοιο κόσμο. Είμαι ευγνώμων που αυτός ο κόσμος δεν είναι αληθινός και δεν χρειάζεται να τον βλέπω καθόλου εκτός και αν του δώσω αξία. Και δεν επιλέγω να δώσω αξία σε κάτι που είναι ολοκληρωτικά παράλογο και δεν έχει καμία σημασία.

Μάθημα 12

Ένας κόσμος χωρίς νόημα προξενεί φόβο.

Το εντελώς παράλογο προξενεί φόβο διότι είναι εντελώς αναξιόπιστο και αβάσιμο. Δεν υπάρχει τίποτα αξιόπιστο στην τρέλα. Δεν περιέχει καμία ασφάλεια και καμία ελπίδα. Αλλά ένας τέτοιος κόσμος δεν είναι πραγματικός. Του έχω προσδώσει την ψευδαίσθηση της πραγματικότητας, και έχω υποφέρει από αυτή μου την πεποίθηση. Τώρα επιλέγω να αποσύρω αυτή την πεποίθηση, και να εναποθέσω την εμπιστοσύνη μου στην πραγματικότητα. Επιλέγοντας αυτό, ξεφεύγω από όλες τις συνέπειες του κόσμου του φόβου, διότι αναγνωρίζω ότι δεν υπάρχει.

Μάθημα 13

Ο Θεός δεν δημιούργησε ένα κόσμο χωρίς νόημα.

Πως μπορεί να υπάρχει ένας κόσμος χωρίς νόημα αφού ο Θεός δεν τον δημιούργησε; Αυτός είναι η Πηγή κάθε νοήματος, και ό,τι είναι αληθινό βρίσκεται στο Νου Του. Είναι και στον δικό μου νου, διότι Αυτός το δημιούργησε μαζί μου. Γιατί να συνεχίσω να υποφέρω από τις συνέπειες των δικών μου παρανοϊκών σκέψεων, όταν το σπίτι μου είναι η τελειότητα της δημιουργίας; Ας θυμηθώ την δύναμη της απόφασής μου, και ας αναγνωρίσω που πραγματικά κατοικώ.

Μάθημα 14

Οι σκέψεις μου είναι εικόνες που έχω φτιάξει εγώ.

Οτιδήποτε βλέπω αντανακλά τις σκέψεις μου. Οι σκέψεις μου είναι που μου λένε που βρίσκομαι και τι είμαι. Το γεγονός ότι βλέπω ένα κόσμο που υπάρχουν βάσανα και απώλεια και θάνατος μου δείχνει ότι βλέπω μόνο την αναπαράσταση των παράλογων σκέψεών μου, και ότι δεν επιτρέπω στις πραγματικές μου σκέψεις να ρίξουν το ευεργετικό τους φως σε αυτό που βλέπω. Όμως ο δρόμος του Θεού είναι βέβαιος. Οι εικόνες που έχω φτιάξει δεν μπορούν να Τον ξεπεράσουν διότι δεν είναι αυτή η θέλησή μου. Η θέλησή μου είναι δική Του, και δεν θα βάλω άλλους Θεούς πριν από Αυτόν.

Μάθημα 15

Δεν έχω ουδέτερες σκέψεις.

Ουδέτερες σκέψεις είναι αδύνατον να υπάρχουν διότι όλες οι σκέψεις έχουν δύναμη. Είτε φτιάχνουν ένα ψεύτικο κόσμο ή με οδηγούν στον πραγματικό. Αλλά οι σκέψεις δεν γίνεται να μην έχουν αποτελέσματα. Όπως ο κόσμος που βλέπω προέρχεται από την λανθασμένη σκέψη μου, έτσι και πραγματικός κόσμος ανατέλλει μπροστά στα μάτια μου καθώς αφήνω να διορθωθούν τα σφάλματά μου. Οι σκέψεις μου δεν γίνεται να είναι και σωστές και λανθασμένες. Πρέπει να είναι ή το ένα ή το άλλο. Αυτό που βλέπω μου δείχνει τι πραγματικά είναι.

Μάθημα 16

Δεν βλέπω ουδέτερα πράγματα

Αυτό που βλέπω είναι μάρτυρας του τι σκέφτομαι. Αν δεν σκεφτόμουν δεν θα υπήρχα, διότι η ζωή είναι σκέψη. Ας κοιτώ τον κόσμο που βλέπω σαν αναπαράσταση της κατάστασης  του νου  μου. Γνωρίζω ότι η κατάσταση του νου μου μπορεί να αλλάξει. Και επίσης γνωρίζω ότι και ο κόσμος που βλέπω μπορεί να αλλάξει.

Μάθημα 17

Δεν βιώνω μόνο εγώ τα αποτελέσματα της όρασής μου.

Αν δεν έχω προσωπικές σκέψεις, τότε δεν μπορώ να βλέπω ένα προσωπικό κόσμο. Ακόμα και η τρελή ιδέα του διαχωρισμού έπρεπε να μοιραστεί πριν μπορέσει να αποτελέσει την βάση του κόσμου που βλέπω. Όμως αυτό το μοίρασμα ήταν ένα μοίρασμα του τίποτα. Μπορώ επίσης να επικαλεστώ τις πραγματικές μου σκέψεις, οι οποίες μοιράζονται τα πάντα με τους πάντες. Καθώς οι σκέψεις διαχωρισμού που κάνω καλούν τις σκέψεις διαχωρισμού των άλλων, έτσι και οι πραγματικές μου σκέψεις αφυπνίζουν τις πραγματικές σκέψεις στους άλλους. Και ο κόσμος που δείχνουν οι πραγματικές μου σκέψεις θα ανατείλει μπροστά στα μάτια τους όπως και στα δικά μου.

Μάθημα 18

Δεν βιώνω μόνο εγώ τα αποτελέσματα των σκέψεών μου.

Δεν είμαι μόνος σε τίποτα. Όλα όσα σκέφτομαι ή λέω διδάσκουν όλο το σύμπαν. Ένας Υιός του Θεού δεν είναι δυνατόν να σκέφτεται ή να μιλάει ή να ενεργεί μάταια. Δεν μπορεί να είναι σε τίποτα μόνος του. Έχω λοιπόν την δύναμη να αλλάζω κάθε νου μαζί με τον δικό μου, διότι η δύναμη του Θεού είναι δική μου.

Μάθημα 19

Είμαι αποφασισμένος να δω.

Αναγνωρίζοντας την κοινή φύση των σκέψεών μου, είμαι αποφασισμένος να δω. Επιλέγω να κοιτώ τους μάρτυρες που μου δείχνουν ότι ο τρόπος σκέψης του κόσμου έχει αλλάξει. Επιλέγω να δω την απόδειξη ότι αυτό που έχει γίνει μέσα από μένα έχει καταστήσει την αγάπη ικανή να αντικαταστήσει το φόβο, το γέλιο να αντικαταστήσει τα δάκρυα, και την αφθονία να αντικαταστήσει την απώλεια. Επιλέγω να κοιτάζω τον αληθινό κόσμο, και να τον αφήνω να με διδάξει ότι η θέλησή μου και η Θέληση του Θεού είναι ένα.

Μάθημα 20

Είμαι αποφασισμένος να δω τα πράγματα διαφορετικά.

Αυτό που βλέπω τώρα δεν είναι παρά σημάδια ασθένειας, καταστροφής και θανάτου. Δεν μπορεί να είναι αυτό που δημιούργησε ο Θεός για τον αγαπημένο του Υιό. Αυτό ακριβώς το γεγονός ότι βλέπω τέτοια πράγματα είναι απόδειξη ότι δεν καταλαβαίνω τον Θεό. Ως εκ τούτου δεν καταλαβαίνω και τον Υιό Του. Αυτό που βλέπω μου λέει ότι δεν γνωρίζω ποιος είμαι. Είμαι αποφασισμένος να δω τους μάρτυρες της αλήθειας σε μένα, παρά εκείνους που μου δείχνουν μια ψευδαίσθηση του εαυτού μου.

Μάθημα 21

Αυτό που βλέπω είναι μια μορφή εκδίκησης

Ο κόσμος που βλέπω είναι οτιδήποτε άλλο εκτός από την αναπαράσταση σκέψεων αγάπης. Είναι μια εικόνα επίθεσης όλων εναντίον όλων. Είναι οτιδήποτε άλλο εκτός από αντανάκλαση της  Αγάπης του Θεού και της Αγάπης του Υιού Του. Είναι οι δικές μου σκέψεις επίθεσης που προκαλούν αυτή την εικόνα. Οι σκέψεις αγάπης μου θα με σώσουν από αυτή την οπτική του κόσμου, και θα μου δώσουν την ειρήνη του Θεού που δικαιούμαι.

Μάθημα 22

Μπορώ να ξεφύγω από αυτόν τον κόσμο εγκαταλείποντας τις σκέψεις επίθεσης

Εδώ βρίσκεται η σωτηρία, και πουθενά αλλού. Χωρίς τις σκέψεις επίθεσης δεν θα μπορούσα να δω ένα κόσμο επίθεσης. Καθώς η συγχώρεση επιτρέπει στην αγάπη να επιστρέψει στην συνειδητότητά μου, θα δω ένα κόσμο ειρήνης και ασφάλειας και χαράς. Και αυτό επιλέγω να δω, στην θέση αυτού που βλέπω τώρα.

Μάθημα 23

Δεν αντιλαμβάνομαι το δικό μου καλύτερο συμφέρον.

Πως θα μπορούσα να αναγνωρίσω  το συμφέρον μου όταν δεν ξέρω ποιος είμαι; Αυτό που τώρα θεωρώ συμφέρον μου απλά με δένει πιο σφικτά με τον κόσμο των ψευδαισθήσεων. Είμαι πρόθυμος να ακολουθήσω τον Οδηγό που μου έχει δώσει ο Θεός για να βρω ποια είναι τα συμφέροντά μου, αναγνωρίζοντας ότι δεν μπορώ από μόνος μου να τα καταλάβω.

Μάθημα 24

Δεν γνωρίζω τον σκοπό του κάθε πράγματος.

Για μένα, ο σκοπός του κάθε πράγματος είναι να αποδείξει ότι οι ψευδαισθήσεις μου είναι πραγματικές, και γι αυτό το σκοπό επιχειρώ να χρησιμοποιήσω τους πάντες και τα πάντα. Αυτός πιστεύω ότι είναι ο σκοπός του κόσμου. Ως εκ τούτου δεν αναγνωρίζω τον πραγματικό του σκοπό. Ο σκοπός που έχω αποδώσει στον κόσμο τον έχει οδηγήσει σε μια τρομακτική εικόνα. Ας ανοίξω το νου μου στον πραγματικό σκοπό του κόσμου αποσύροντας αυτόν που του έχω αποδώσει, και μαθαίνοντας την αλήθεια γι αυτόν.

Μάθημα 25

Οι επιθετικές μου σκέψεις επιτίθενται στην ικανότητά μου να είμαι απρόσβλητος.

Πως μπορώ να ξέρω ποιος είμαι όταν βλέπω τον εαυτό μου κάτω από συνεχή επίθεση; Πόνος, αρρώστια, απώλεια, γηρατειά και θάνατος φαίνεται ότι συνεχώς με απειλούν. Όλες μου οι ελπίδες οι ευχές και τα σχέδια φαίνονται ότι είναι στο έλεος ενός κόσμου που δεν μπορώ να ελέγξω. Και όμως η κληρονομιά μου είναι η τέλεια ασφάλεια και η απόλυτη ευτυχία. Προσπάθησα να δώσω την κληρονομιά  μου σε αντάλλαγμα με τον κόσμο που βλέπω. Αλλά ο Θεός έχει κρατήσει την κληρονομιά μου ασφαλή. Οι πραγματικές  μου σκέψεις θα με  διδάξουν ποια είναι.

Μάθημα 26

Πάνω από όλα θέλω να δω.

Αναγνωρίζοντας ότι αυτό που βλέπω αντανακλά αυτό που νομίζω ότι είμαι, συνειδητοποιώ ότι η πραγματική όραση είναι η σπουδαιότερη ανάγκη μου. Ο κόσμος που βλέπω καταθέτει μαρτυρία για την τρομακτική φύση της εικόνας του εαυτού μου που έχω φτιάξει. Αν θέλω να θυμηθώ ποιος είμαι, είναι βασικό να αφήσω αυτήν την εικόνα του εαυτού μου να φύγει. Και καθώς αντικαθίσταται από την αλήθεια, η πραγματική όραση σίγουρα θα μου δοθεί. Και με αυτήν την όραση, θα κοιτάξω τον κόσμο και τον εαυτό μου με ευσπλαχνία και αγάπη.

Μάθημα 27

Πάνω απ’ όλα θέλω να δω διαφορετικά.

Ο κόσμος που βλέπω κρατάει στη θέση της την τρομακτική εικόνα που έχω φτιάξει για τον εαυτό μου, και εγγυάται για την συνέχισή της. Όσο βλέπω τον κόσμο όπως είναι τώρα, η αλήθεια δεν μπορεί να εισέλθει στην συνειδητότητά μου. Θα αφήσω την πόρτα πίσω από αυτόν τον κόσμο να ανοίξει για μένα, ώστε να κοιτάξω πέρα από αυτόν και να αντικρύσω τον κόσμο που αντανακλά την Αγάπη του Θεού.

Μάθημα 28

Ο Θεός βρίσκεται σε όλα όσα βλέπω.

Πίσω από κάθε εικόνα που έχω φτιάξει, η αλήθεια παραμένει αναλλοίωτη. Πίσω από κάθε πέπλο που έχω τραβήξει μπροστά από το πρόσωπο της αγάπης, το φως της παραμένει το ίδιο φωτεινό. Πέρα από κάθε παράλογη ευχή μου, βρίσκεται η θέλησή μου, ενωμένη με την Θέληση του Πατέρα μου. Ο Θεός είναι ακόμα παντού και στα πάντα, για πάντα. Και εμείς που είμαστε μέρος από Αυτόν θα κοιτάξουμε πέρα από τα φαινόμενα, και θα αναγνωρίσουμε την αλήθεια πέρα από όλα αυτά.

Μάθημα 29

Ο Θεός βρίσκεται σε όλα όσα βλέπω διότι ο Θεός βρίσκεται στον νου μου.

Μέσα στο νου μου, πίσω από όλες τις παράλογες σκέψεις διαχωρισμού και επίθεσης, βρίσκεται η γνώση ότι όλα είναι ένα για πάντα.. Δεν έχω χάσει τη γνώση του Ποιος είμαι κι ας την έχω ξεχάσει. Έχει κρατηθεί με ασφάλεια για μένα στο Νου του Θεού, ο Οποίος δεν έχει αφήσει τις Σκέψεις Του. Και εγώ, που είμαι ανάμεσά τους, είμαι ένα με αυτές και ένα με Αυτόν.

Μάθημα 30

Δεν είμαι το θύμα του κόσμου που βλέπω.

Πως μπορώ να είμαι θύμα ενός κόσμου που μπορεί να αναιρεθεί ολοκληρωτικά αν εγώ το επιλέξω; Οι αλυσίδες μου χαλαρώνουν. Μπορώ να τις πετάξω απλά μόλις το επιθυμήσω. Η πόρτα αυτής της φυλακής είναι ανοιχτή. Μπορώ να φύγω απλά βγαίνοντας έξω. Τίποτα δεν με κρατά σε αυτόν τον κόσμο. Μόνο η επιθυμία να μένω σε αυτόν με κρατά αιχμάλωτο. Ας παραιτηθώ από τις παράλογες ευχές μου και ας περάσω επιτέλους στο φως.

Μάθημα 31

Εγώ έχω επινοήσει τον κόσμο που βλέπω.

Έχω επινοήσει τη φυλακή στην οποία βλέπω τον εαυτό μου. Το μόνο που χρειάζεται ν’ αναγνωρίσω είναι αυτό και μετά είμαι ελεύθερος. Ξεγέλασα τον εαυτό μου και τον έκανα να πιστέψει ότι είναι δυνατόν να αιχμαλωτιστεί ο Υιός του Θεού. Αυτή η πεποίθησή μου ήταν πικρά εσφαλμένη και θέλω ν’ απαλλαγώ απ’ αυτήν. Ο Υιός του Θεού πρέπει να είναι πάντα ελεύθερος. Είναι όπως τον δημιούργησε ο Θεός και όχι όπως τον έκανα εγώ. Αυτός βρίσκεται εκεί όπου επιθυμεί ο Θεός, και όχι εκεί όπου εγώ νόμιζα ότι θα τον κρατούσα αιχμάλωτο.

Μάθημα 32

Υπάρχει ένας άλλος τρόπος να κοιτάξω τον κόσμο.

Εφόσον ο σκοπός του κόσμου δεν είναι αυτός που εγώ του είχα αποδώσει, πρέπει να υπάρχει άλλος τρόπος να τον δω. Τα βλέπω όλα ανάποδα, και οι σκέψεις μου είναι αντίθετες προς την αλήθεια. Βλέπω τον κόσμο σαν μια φυλακή για τον Υιό του Θεού. Τότε πρέπει ο κόσμος να είναι ένα μέρος που μπορεί να απελευθερωθεί. Επιθυμώ να δω τον κόσμο όπως είναι, σαν ένα μέρος όπου ο Υιός του Θεού βρίσκει την ελευθερία του.

Μάθημα 33

Μπορώ να δω γαλήνη αντί γι’αυτό

Όταν βλέπω τον κόσμο σαν ένα τόπο ελευθερίας, συνειδητοποιώ ότι αντανακλά τους νόμους του Θεού αντί για αυτούς που επινόησα εγώ για να τους υπακούει. Θα καταλάβω ότι η ειρήνη και όχι ο πόλεμος κατοικεί σε αυτόν. Και θα κατανοήσω ότι η ειρήνη βρίσκεται επίσης στις καρδιές όλων όσων μοιράζονται αυτόν τον τόπο μαζί μου.

Μάθημα 34

Ο νους μου είναι μέρος του Θεού.

Είμαι άγιος.

Όσο μοιράζομαι την ειρήνη του κόσμου με τους αδερφούς μου, αρχίζω να καταλαβαίνω ότι αυτή η ειρήνη προέρχεται από βαθιά μέσα μου. Ο κόσμος που βλέπω έχει πάρει το φως της συγχώρεσης, και μου το επιστρέφει ακτινοβολώντας. Μέσα σε αυτό το φως αρχίζω να βλέπω αυτό που οι ψευδαισθήσεις για τον εαυτό μου, μου κρατούσαν κρυμμένο. Αρχίζω να καταλαβαίνω την αγιότητα όλων των ζωντανών πραγμάτων, συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού μου, και την ενότητά τους μαζί μου.

Μάθημα 35

Η αγιότητά μου περιβάλλει όλα όσα βλέπω

Από την αγιότητά μου προέρχεται η αντίληψη του πραγματικού κόσμου. Έχοντας συγχωρέσει, δεν θεωρώ πια τον εαυτό μου ένοχο. Μπορώ να δεχτώ την αθωότητα, η οποία είναι η αλήθεια για μένα. Βλέποντας μέσα από μάτια κατανόησης, η αγιότητα του κόσμου είναι το μόνο που βλέπω, διότι μπορώ να απεικονίσω μόνο τις σκέψεις που κάνω για τον εαυτό μου.

Μάθημα 36

Η αγιότητα μου ευλογεί τον κόσμο.

Η αντίληψη της αγιότητας μου δεν ευλογεί μόνο εμένα. Όλοι και όλα όσα βλέπω με το φως της μοιράζονται την χαρά που φέρνει σε μένα. Δεν υπάρχει τίποτα που να μην συμμετέχει σ’ αυτήν την χαρά, διότι δεν υπάρχει τίποτα που να μην μοιράζεται την αγιότητά μου. Καθώς αναγνωρίζω την αγιότητά μου έτσι και η αγιότητά του κόσμου ακτινοβολεί ώστε να την βλέπουν όλοι

Μάθημα 37

Δεν υπάρχει τίποτα που να μην μπορεί η αγιότητά μου να κάνει.

Η αγιότητά μου έχει απεριόριστη δύναμη να θεραπεύει, διότι διαθέτει απεριόριστη δύναμη να σώζει. Τι υπάρχει από το οποίο να χρειάζεται να σωθείς εκτός από ψευδαισθήσεις; Και τι είναι οι ψευδαισθήσεις εκτός από ψευδείς ιδέες για τον εαυτό μου; Η αγιότητά μου τις αναιρεί όλες, δηλώνοντας την αλήθεια για μένα. Ενώπιον της παρουσίας της αγιότητάς μου, την οποία μοιράζομαι με τον ίδιο τον Θεό, όλα τα είδωλα εξαφανίζονται.

Μάθημα38

Η αγιότητά μου είναι η σωτηρία μου.

Εφόσον η αγιότητά μου με σώζει από όλες τις ενοχές, η αναγνώριση της αγιότητάς μου είναι και η αναγνώριση της σωτηρίας μου. Είναι επίσης και η αναγνώριση της σωτηρίας ολόκληρου του κόσμου. Μόλις αποδεχτώ την αγιότητά μου, τίποτα δεν μπορεί να με κάνει να φοβηθώ. Και επειδή είμαι άφοβος, όλοι πρέπει να μοιράζονται αυτή την κατανόηση, η οποία είναι το δώρο του Θεού προς εμένα και τον κόσμο.

Μάθημα 39

Είμαι ευλογημένος ως Υιός του Θεού.

Εδώ βρίσκεται η διεκδίκησή μου προς ό,τι είναι καλό και μόνο καλό. Είμαι ευλογημένος ως Υιός του Θεού. Όλα τα καλά πράγματα είναι δικά μου, διότι αυτό είναι το θέλημα του Θεού. Δεν είναι δυνατόν να υποφέρω καμία απώλεια ή στέρηση ή πόνο εξαιτίας της Ιδιότητάς μου. Ο Πατέρας μου με στηρίζει, με προστατεύει, και με κατευθύνει σε όλα τα πράγματα. Η φροντίδα του για μένα είναι άπειρη, και είναι μαζί μου για πάντα. Είμαι αιώνια ευλογημένος ως Υιός Του.

Μάθημα 40

Ο Θεός πηγαίνει μαζί μου όπου και να πάω.

Πως είναι δυνατόν να είμαι μόνος μου όταν ο Θεός πηγαίνει μαζί μου; Πως γίνεται να έχω αμφιβολίες και να μην είμαι σίγουρος για τον εαυτό μου όταν η τέλεια βεβαιότητα κατοικεί μέσα σ’ Αυτόν; Πως  μπορώ να ενοχλούμαι από οτιδήποτε όταν Αυτός αναπαύεται μέσα σε μένα με απόλυτη γαλήνη; Πως μπορώ να υποφέρω όταν η αγάπη και η χαρά με περιβάλλουν μέσω Εκείνου; Ας μην διατηρώ ψευδαισθήσεις για τον εαυτό μου. Είμαι τέλειος διότι ο Θεός πηγαίνει μαζί μου όπου κι αν πάω.                             Μάθημα 41

Ο Θεός είναι η δύναμή μου. Η πραγματική όραση είναι το δώρο Του.

Ας μην βασιστώ στα μάτια μου για να δω σήμερα. Ας είμαι πρόθυμος να ανταλλάξω την αξιολύπητη ψευδαίσθηση ότι βλέπω, με την πραγματική όραση η οποία δίνεται από τον Θεό. Η όραση του Χριστού είναι το δικό Του δώρο, και το έχει δώσει σε μένα. Ας επικαλεστώ αυτό το δώρο σήμερα, έτσι ώστε αυτή η μέρα να με βοηθήσει να κατανοήσω την αιωνιότητα.

Μάθημα 42

Ο Θεός είναι η Πηγή μου. Δεν μπορώ να βλέπω χωριστά από Αυτόν.

Μπορώ να βλέπω αυτά που θέλει ο Θεός να βλέπω. Δεν μπορώ να δω τίποτα άλλο. Πέρα από το Θέλημά Του βρίσκονται μόνο ψευδαισθήσεις. Αυτές διαλέγω όταν νομίζω ότι μπορώ να βλέπω χωριστά από Αυτόν. Αυτές διαλέγω όταν προσπαθώ να δω με τα μάτια του σώματος. Όμως, η όραση του Χριστού μου έχει δοθεί για να τα αντικαταστήσω. Επιλέγω να βλέπω μέσα από αυτή την όραση.

Μάθημα 43

Ο Θεός είναι το φως στο οποίο Εγώ βλέπω.

Δεν βλέπω στο σκοτάδι. Ο Θεός είναι το μόνο φως. Επομένως, αν θέλω να δω, πρέπει να δω μέσω Αυτού. Έχω προσπαθήσει να προσδιορίσω τι είναι η όραση, αλλά έκανα λάθος. Τώρα μου δίνεται η ευκαιρία να καταλάβω ότι ο Θεός είναι το φως στο οποίο βλέπω. Ας καλωσορίσω την πραγματική όραση και τον ευτυχισμένο κόσμο που θα μου δείξει.

Μάθημα 44

Ο Θεός είναι ο Νους με τον οποίο σκέφτομαι.

Δεν έχω σκέψεις που να μην μοιράζομαι με τον Θεό. Δεν έχω σκέψεις χωριστά από Εκείνον, διότι δεν έχω νου χωριστά από τον Δικό Του. Σαν μέρος του Νου Του, οι σκέψεις μου είναι δικές Του και οι Σκέψεις Του είναι δικές μου.

Μάθημα 45

Ο Θεός είναι η Αγάπη μέσα στην οποία συγχωρώ.

Ο Θεός δεν συγχωρεί διότι δεν έχει ποτέ καταδικάσει. Ο άμεμπτος δεν μπορεί να κατηγορήσει. Και εκείνοι που έχουν αποδεχτεί την αθωότητά τους δεν βλέπουν τίποτα που να χρειάζεται συγχώρεση. Και όμως, η συγχώρεση είναι το μέσο με το οποίο θα αναγνωρίσω την αθωότητά μου. Είναι η αντανάκλαση της Αγάπης του Θεού στην γη. Θα με φέρει αρκετά κοντά στον Ουρανό, ώστε η Αγάπη του Θεού να μπορεί να με φτάσει και να με υψώσει σε Αυτόν.

Μάθημα 46

Ο Θεός είναι η δύναμη την οποία εμπιστεύομαι.

Δεν συγχωρώ μέσω της δικής μου δύναμης. Συγχωρώ μέσω της δύναμης του Θεού μέσα μου, την οποία θυμάμαι καθώς συγχωρώ. Καθώς αρχίζω να βλέπω, αναγνωρίζω την αντανάκλασή Του στην γη. Συγχωρώ όλα τα πράγματα διότι νοιώθω το ξύπνημα της δικής Του δύναμης μέσα μου. Και αρχίζω να θυμάμαι την Αγάπη που είχα επιλέξει να ξεχάσω, η οποία όμως, δεν με έχει ξεχάσει.

Μάθημα 47

Δεν υπάρχει τίποτα να φοβηθώ.

Πόσο ασφαλής θα μου φανεί ο κόσμος όταν θα μπορώ να τον δω! Δεν θα μοιάζει καθόλου με τον κόσμο που φαντάζομαι ότι βλέπω τώρα. Οι πάντες και τα πάντα θα σκύψουν προς εμένα να με ευλογήσουν. Στον κάθε ένα θα αναγνωρίσω τον πιο αγαπητό μου Φίλο. Τι θα μπορούσα να φοβηθώ σε ένα κόσμο που έχω συγχωρέσει, και με έχει συγχωρέσει;

Μάθημα 48

Η Φωνή του Θεού μου μιλά όλη την ημέρα.

Δεν υπάρχει στιγμή κατά την οποία η Φωνή του Θεού να σταματά να καλεί την συγχώρεσή μου για να με σώσει. Δεν υπάρχει στιγμή κατά την οποία η Φωνή Του να μην κατευθύνει τις σκέψεις μου, να καθοδηγεί τις πράξεις μου και να οδηγεί τα βήματα μου. Βαδίζω σταθερά προς την αλήθεια. Δεν γίνεται να πάω πουθενά αλλού, διότι η Φωνή του Θεού είναι η μόνη Φωνή και ο μόνος Οδηγός που έχει δοθεί στον Υιό Του.

Μάθημα 49

Η Αγάπη του Θεού με στηρίζει.

Καθώς ακούω την Φωνή του Θεού, η Αγάπη Του με στηρίζει. Καθώς ανοίγω τα μάτια μου, η Αγάπη Του φωτίζει τον κόσμο για να τον δω. Καθώς συγχωρώ, η Αγάπη Του μου υπενθυμίζει ότι ο Υιός Του είναι αναμάρτητος. Και καθώς κοιτώ τον κόσμο με την όραση που Αυτός μου έχει δώσει, θυμάμαι ότι είμαι Υιός Του.

Μάθημα 50

Καθημερινοί Στοχασμοί

Καθημερινοί Στοχασμοί

Καθημερινοί Στοχασμοί

  

Πόσο απλός αλήθεια είναι ο Μεγάλος Δρόμος προς την Σωτηρία.

Το μόνο που λέει

είναι ότι ο κόσμος που βλέπεις

δεν έχει τίποτα να κάνει

με την πραγματικότητα.

Είναι δική σου επινόηση και δεν υπάρχει.

Το μόνο που λέει είναι ότι

αυτό που ποτέ δεν ήταν αληθινό

δεν είναι αληθινό ούτε τώρα,

και ούτε θα είναι ποτέ.

Το αδύνατο δεν συνέβη ποτέ

και δεν μπορεί να έχει επιπτώσεις.

Αυτό είναι όλο.

Μπορεί αυτό να είναι δύσκολο να το μάθει

κάποιος ο οποίος θέλει να είναι αληθινός;

Χρειάζεται απλά ν’ αφήσεις τον εαυτό σου

                                            να είναι όπως είναι και ήταν πάντα πραγματικά.

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Χριστίνα Τσιντέα

ΔΙΟΡΘΩΣΗ – ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Παλαντζίδου Κέλλυ