Η Συνήθεια του Καινούργιου σου Εαυτού.

Η Συνήθεια του Καινούργιου σου Εαυτού.

Για να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε κάτι καινούργιο στη ζωή μας πρέπει να αφήσουμε πίσω ένα κομμάτι του γνωστού και του οικείου. Αυτό περιλαμβάνει γνωστές σκέψεις, συμπεριφορές, συναισθήματα και μερικές φορές ακόμη και σχέσεις. Για τους περισσότερους ανθρώπους, το να αφήνουν πίσω την απατηλή ασφάλεια του γνωστού και να κάνουν το βήμα προς το άγνωστο μπορεί να είναι κάτι το πολύ τρομακτικό. Γι’ αυτό η αλλαγή είναι τόσο δύσκολη. Αυτός είναι επίσης ο λόγος που είναι τόσο σημαντικό να κάνεις τον διαλογισμό σου μέρος της καθημερινής σου ρουτίνας.

Διδάσκοντας αυτήν την εργασία σε ολόκληρο τον κόσμο, συχνά συναντώ ανθρώπους που ξεχνάνε γιατί κατά κύριο λόγο επιμένουμε τόσο πολύ στην καθημερινή μας πρακτική. Δεν έχει να κάνει μόνο με το να δημιουργήσουμε πλούτη, μια καινούργια σχέση, μια καινούργια δουλειά, ή καινούργιες ευκαιρίες. Έχει να κάνει  με το ποιοι γινόμαστε κατά την διαδικασία. H ενέργεια του να ξεπερνάμε το παρελθόν μας και το οικείο, τις γνωστές περιοχές της ζωής μας, μας κάνει (όταν είμαστε στην ζώνη της αβεβαιότητας) να μην επιστρέφουμε στα ασυνείδητα συναισθήματα, στις συνήθειες και τις καταγεγραμμένες συμπεριφορές και στάσεις του παρελθόντος. Φαντάσου μόνο τι θα ήταν εφικτό αν μπορούσες να βάλεις στις σκέψεις του μέλλοντος σου  το ίδιο πάθος, την ίδια ενέργεια και την ίδια προσοχή που βάζεις στις αυτοπεριοριστικές σου σχέσεις. Φαντάσου αν σταματούσες να ενδίδεις στον φόβο ή την αγωνία και αρχίζες να αφήνεσαι περισσότερο στην αγάπη ή την εμπιστοσύνη.

Η πρόκληση είναι να πυροδοτείς και να καλωδιώνεις κατάλληλα καινούργιες σκέψεις μέσα στον εγκέφαλο σου κάθε μέρα. Αλλά δεν σταματάμε εδώ. Μετά χρειάζεται να κάνεις πρόβα κάθε μέρα τις συμπεριφορές που θέλεις να εκδηλώσεις στη ζωή σου. Επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι ζουν μέσα στη μέρα ασυνείδητα, ο περιπατητικός διαλογισμός είναι ένας θαυμάσιος τρόπος για να ενσαρκώσουμε την ενέργεια του  μέλλοντος μας. Το να περπατάς ως υγιής, πλούσιος, ερωτευμένος- και να κινείσαι με καινούργιους τρόπους σαν ένα άτομο απεριόριστο, με βεβαιότητα, διαύγεια, πάθος και επίγνωση- σημαίνει ότι είσαι ο μελλοντικός σου εαυτός.

Κάθε φορά που κάνεις μια καινούργια επιλογή που συντονίζεται με το μέλλον σου, προετοιμάζεις τον εγκέφαλο σου να εγκαταστήσει το νευρολογικό υλισμικό(hardware) για να σκέφτεσαι, να πράττεις και να νοιώθεις όπως το άτομο που θέλεις να είσαι στο μέλλον. Αν συνεχώς πυροδοτείς και συνδέεις αυτά τα νευρολογικά δίκτυα στον εγκέφαλο σου, το υλισμικό γίνεται τελικά το λογισμικό σου πρόγραμμα(software) και το να κάνεις επιλογές που συντονίζονται με το μέλλον σου γίνεται πλέον αυτόματα. Όταν αυτό γίνει αρκετές φορές, να περπατάμε σαν τον μελλοντικό μας εαυτό-καθώς εμπλέκουμε και το σώμα μας κάθε μέρα στην διαδικασία -αυτή η συμπεριφορά γίνεται η συνήθεια του καινούργιου εαυτού. Έτσι δημιουργούμε καινούργιες συνήθειες σκέψεων και συμπεριφοράς. Μετά, μια μέρα πολύ φυσιολογικά θα δεις τον εαυτό σου να βαδίζει από την πόρτα σου προς το αυτοκίνητο σου σαν το μελλοντικό άτομο-όχι πια με τα ασυνείδητα προγράμματα με τα οποία συνήθως ζεις.

Ένα άλλο μεγάλο εμπόδιο στην διαδικασία του «γίγνεσθαι» είναι να διδάξεις το σώμα σου να νοιώσει συναισθηματικά το μέλλον σου. Όσο περισσότερο νοιώθεις τα συναισθήματα του μέλλοντος σου, τόσο λιγότερη πιθανότητα υπάρχει να ζεις στην έλλειψη και τον διαχωρισμό. Επειδή όσο πιο πολύ συντονίζουμε το σώμα μας στα συναισθήματα του μέλλοντος τόσο πιο πολύ αισθανόμαστε ότι αυτό το μέλλον έχει ήδη συμβεί. Αν ένοιωθες ότι το μέλλον σου έχει ήδη συμβεί, τότε δεν θα ανησυχούσες, δεν θα αγχωνόσουν και δεν θα προσπαθούσες να εξαναγκάσεις, να ευχηθείς ή να προβλέψεις μελλοντικές 

εκβάσεις. Απλά θα γνώριζες ότι το μέλλον σου έρχεται προς εσένα, και έτσι το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να το δεχτείς, όταν έρθει χτυπώντας την πόρτα σου. Η εργασία είναι να μένεις σ’ αυτού του είδους την ενέργεια ολόκληρη την μέρα. Η εργασία δεν είναι μόνο να κάνεις τον διαλογισμό, να σηκώνεσαι και να ξεκινάς την μέρα σου ασυνείδητος- είναι να δημιουργείς μια καινούργια συνήθεια όπου βρίσκεσαι ασυνείδητα, υποσυνείδητα και αυτόματα να ζεις τα συναισθήματα του μέλλοντος σου.

Η πρακτική λοιπόν είναι πρώτα να κάνεις τον διαλογισμό, να καταλαβαίνεις γιατί τον κάνεις και τελικά να βρίσκεις και την ουσία της διαδικασίας. Αν κατανοήσεις την διαδικασία, θα μπορείς να βρίσκεσαι στην ουρά στην τράπεζα, στον μανάβη, στο σούπερ μάρκετ ή να είσαι μποτιλιαρισμένος και θα μπορείς να ζεις στο μέλλον σου και όχι με τα ασυνείδητα προγράμματα του παρελθόντος. Αν αυτές τις στιγμές έχεις επίγνωση του ποιος είσαι, τότε, ενώ είσαι στην αναμονή, μπορείς να ανεβάσεις την ενέργεια του σώματος σου, γνωρίζοντας ότι όσο πιο πολύ μένεις σ’ αυτήν την ενέργεια τόσο πιο πολύ ελκύεις το μέλλον σου προς εσένα.

Αν συνεχίζεις να το κάνεις αυτό, να περπατάς σαν τον μελλοντικό σου εαυτό, να κάθεσαι σαν τον μελλοντικό σου εαυτό, να στέκεσαι σαν τον μελλοντικό σου εαυτό, να ξαπλώνεις σαν τον μελλοντικό σου εαυτό, τότε με τον καιρό γίνεσαι το μέλλον σου. Έτσι λοιπόν η καθημερινή μας πρακτική δεν έχει να κάνει με το να αποκτήσεις αυτό, εκείνο ή το άλλο. Έχει να κάνει με το ποιος γίνεσαι κατά την διαδικασία του να πραγματοποιήσεις το μέλλον σου. Γένοιτο!