Κεφάλαιο 7 Ενότητες Ι & ΙΙ

Κεφάλαιο 7

ΤΑ ΔΩΡΑ  ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ

1. Το Τελευταίο Βήμα

1. Η δημιουργική δύναμη του Θεού και των δημιουργημάτων Του είναι απεριόριστη, αλλά αυτή δεν είναι μια αμφίδρομη σχέση. Επικοινωνείς πλήρως με τον Θεό, όπως Αυτός μαζί σου. Αυτή είναι μια συνεχής  διαδικασία την οποία μοιράζεσαι, και επειδή την μοιράζεσαι, εμπνέεσαι να δημιουργείς σαν τον Θεό. Εν τούτοις, στην δημιουργία δεν βρίσκεσαι σε αμφίδρομη σχέση με τον Θεό, εφόσον Αυτός δημιούργησε εσένα αλλά εσύ δεν δημιούργησες Αυτόν. Σου έχω ήδη πει ότι μόνο από αυτή την άποψη η δημιουργική σου δύναμη διαφέρει από την δική Του. Ακόμα και σε αυτόν τον κόσμο υπάρχει ένας παραλληλισμός. Οι γονείς γεννούν τα παιδιά, αλλά τα παιδιά δεν γεννούν τους γονείς. Όμως, γεννούν τα δικά τους παιδιά, επομένως γεννούν κι αυτά όπως οι γονείς τους.

2. Αν είχες δημιουργήσει εσύ τον Θεό και Αυτός είχε δημιουργήσει εσένα, τότε η Βασιλεία δεν θα μπορούσε να αυξηθεί δια μέσου της δημιουργικής της σκέψης. Άρα η δημιουργία θα ήταν περιορισμένη, κι εσύ δεν θα ήσουν συν-δημιουργός με τον Θεό. Όπως η δημιουργική Σκέψη του Θεού προωθείται από Αυτόν προς εσένα, έτσι και η δική σου δημουργική σκέψη προωθείται από σένα προς τις δημιουργίες σου. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορεί όλη η δημιουργική δύναμη να επεκτείνεται προς τα έξω. Τα επιτεύγματα του Θεού δεν είναι δικά σου, αλλά τα δικά σου είναι σαν Εκείνου. Αυτός δημιούργησε την Υιότητα και εσύ την αυξάνεις. Έχεις την δύναμη να προσθέτεις στην Βασιλεία, όχι όμως και στον Δημιουργό της Βασιλείας. Διεκδικείς αυτή την δύναμη όταν επαγρυπνείς μόνο υπέρ του Θεού και της Βασιλείας Του. Με το να δεχτείς αυτή την δύναμη ως δική σου έχεις μάθει να θυμάσαι τι είσαι.

3. Οι δημιουργίες σου, σου ανήκουν, όπως κι εσύ ανήκεις στον Θεό. Είσαι μέρος του Θεού, όπως οι υιοί σου είναι μέρος των δικών Του Υιών. Το να δημιουργείς σημαίνει ν’ αγαπάς. Η αγάπη επεκτείνεται προς τα έξω απλά και μόνο επειδή δεν είναι δυνατόν να περιορίζεται. Όντας απεριόριστη δεν σταματά. Δημιουργεί για πάντα, αλλά όχι μέσα στον χρόνο. Οι δημιουργίες του Θεού υπήρχαν από πάντα, διότι Αυτός υπήρχε από πάντα. Οι δικές σου δημιουργίες υπήρχαν από πάντα, διότι μπορείς να δημιουργείς μόνο όπως δημιουργεί ο Θεός. Η αιωνιότητα είναι δική σου, διότι Αυτός σε δημιούργησε αιώνιο.

4. Το εγώ, από την άλλη  πλευρά, πάντα απαιτεί αμφίδρομα δικαιώματα, επειδή είναι ανταγωνιστικό αντί να αγαπάει. Πάντα είναι πρόθυμο να παζαρέψει, αλλά δεν μπορεί να καταλάβει ότι το να είσαι σαν κάποιον άλλον σημαίνει ότι δεν είναι δυνατές οι δοσοληψίες. Για να κερδίσεις πρέπει να δίνεις, όχι να κάνεις δοσοληψίες. Όταν κάνεις δοσοληψίες περιορίζεις  το να δίνεις, και αυτό δεν είναι το Θέλημα του Θεού. Το να θέλεις από κοινού με τον Θεό σημαίνει να δημιουργείς σαν Αυτόν. Ο Θεός δεν περιορίζει τα δώρα Του με κανένα τρόπο. Εσύ είσαι τα δώρα Του, κι επομένως τα δώρα σου πρέπει να είναι σαν τα δικά Του. Τα δώρα σου προς την Βασιλεία πρέπει να είναι όπως  τα δικά Του δώρα προς εσένα.

5. Εγώ έδωσα μόνο αγάπη στην Βασιλεία διότι πίστεψα ότι ήταν αυτό που ήμουν. Αυτό που πιστεύεις ότι είσαι καθορίζει τα δώρα σου, και αν ο Θεός σε δημιούργησε επεκτείνοντας τον Εαυτό Του, τότε κι εσύ μπορείς να επεκτείνεις τον εαυτό σου μόνο όπως Αυτός. Μόνο η χαρά αυξάνεται για πάντα, εφόσον η χαρά και η αιωνιότητα είναι αδιαχώριστες. Ο Θεός επεκτείνεται προς τα έξω πέρα από όρια και πέρα από τον χρόνο, κι εσύ που είσαι συν-δημιουργός με Αυτόν επεκτείνεις την Βασιλεία Του για πάντα και χωρίς περιορισμούς. Η αιωνιότητα είναι η ανεξίτηλη σφραγίδα της δημιουργίας. Οι αιώνιοι βρίσκονται σε ειρήνη και χαρά για πάντα.

6. Το να σκέφτεσαι σαν τον Θεό σημαίνει να μοιράζεσαι την βεβαιότητά Του για το τι είσαι, και το να δημιουργείς σαν Αυτόν σημαίνει να μοιράζεσαι την τέλεια Αγάπη που μοιράζεται Αυτός με σένα. Προς αυτό σε οδηγεί το Άγιο Πνεύμα, ώστε η χαρά σου να μπορεί να είναι ολοκληρωμένη διότι η Βασιλεία του Θεού είναι πλήρης. Έχω πει ότι το τελευταίο βήμα στην εκ νέου αφύπνιση της γνώσης, το κάνει ο Θεός. Αυτό είναι αλήθεια, αλλά είναι δύσκολο να εξηγηθεί με λέξεις διότι οι λέξεις είναι σύμβολα, και τίποτα που είναι αληθές δεν χρειάζεται να εξηγηθεί. Εν τούτοις, το Άγιο Πνεύμα έχει το έργο να μεταφράζει το άχρηστο σε χρήσιμο, το δίχως νόημα σε αυτό που έχει νόημα, και το προσωρινό σε άχρονο. Άρα μπορεί να σου πει κάτι γι αυτό το τελευταίο βήμα.

7. Ο Θεός δεν κάνει βήματα, διότι τα επιτεύγματα Του δεν γίνονται σταδιακά. Αυτός δεν διδάσκει, διότι οι δημιουργίες Του είναι αμετάβλητες. Δεν κάνει τίποτα τελευταίος, διότι Αυτός δημιούργησε πρώτος και για πάντα. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η λέξη «πρώτος» όσον αφορά τον Θεό δεν έχει σχέση με τον χρόνο. Είναι πρώτος με την έννοια ότι Αυτός είναι ο Πρώτος στην Ίδια την Αγία Τριάδα. Αυτός είναι ο Πρωταρχικός Δημιουργός, διότι Αυτός δημιούργησε τους συν-δημιουργούς Του. Κι επειδή έπραξε έτσι, ο χρόνος δεν έχει καμία σχέση μαζί Του ή με τα δημιουργήματα Του. Το «τελευταίο βήμα» που θα  κάνει ο Θεός είναι λοιπόν μια αλήθεια που ήταν, είναι και θα είναι αληθινή για πάντα. Ό,τι είναι άχρονο είναι πάντα εκεί, διότι η ύπαρξή του είναι αιώνια αμετάβλητη. Δεν θα  αλλάξει με την αύξηση, διότι δημιουργήθηκε για να αυξάνει για πάντα. Αν εσύ το αντιλαμβάνεσαι ως μη αυξανόμενο, τότε δεν γνωρίζεις τι είναι. Ακόμα, δεν γνωρίζεις Ποιος το δημιούργησε. Ο Θεός δεν σου το αποκαλύπτει αυτό διότι ποτέ δεν ήταν κρυμμένο. Το φως Του ποτέ δεν ήταν κρυφό, διότι η Θέλησή Του είναι να το μοιράζεται. Πως μπορεί αυτό που μοιράζεται ολοκληρωτικά να παρακρατείται και μετά να αποκαλύπτεται;

ΙΙ. Ο Νόμος της Βασιλείας

1. Το να θεραπεύεις είναι το μόνο είδος σκέψης σε αυτό τον κόσμο που μοιάζει με την Σκέψη του Θεού, εξαιτίας των κοινών στοιχείων. Όταν ένας αδελφός αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως ασθενή, τότε αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως μη ολοκληρωμένο, κι επομένως σε ανάγκη. Αν κι εσύ τον βλέπεις με αυτό τον τρόπο, τότε τον βλέπεις σαν να είναι απών από την Βασιλεία ή διαχωρισμένος από αυτή, καθιστώντας έτσι την ίδια την Βασιλεία απόκρυφη και για τους δύο σας. Η ασθένεια και ο διαχωρισμός δεν είναι από τον Θεό, αλλά η Βασιλεία είναι. Αν αποκρύπτεις την Βασιλεία, αντιλαμβάνεσαι κάτι που δεν είναι από τον Θεό.

2. Το να θεραπεύεις, λοιπόν, σημαίνει να διορθώνεις την αντίληψη του αδελφού σου και του εαυτού σου, με το να μοιράζεσαι το Άγιο Πνεύμα μαζί του. Αυτό σας τοποθετεί και τους δύο μέσα στην Βασιλεία, και επαναφέρει την ολότητά της μέσα στο νου σου. Αυτό αντανακλά την δημιουργία, διότι η Βασιλεία ενοποιεί καθώς αυξάνεται και αφομοιώνει καθώς επεκτείνεται. Αυτό που προβάλλεις ή επεκτείνεις είναι πραγματικό για σένα. Αυτός είναι ένας αμετάβλητος νόμος του νου σε αυτό τον κόσμο, αλλά και στην Βασιλεία. Όμως, το περιεχόμενο είναι διαφορετικό σε αυτό τον κόσμο, διότι οι σκέψεις που κυβερνά είναι πολύ διαφορετικές από αυτές της Βασιλείας. Οι νόμοι πρέπει να προσαρμόζονται στις περιστάσεις αν πρόκειται να διατηρήσουν την τάξη. Το αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό των νόμων του νου έτσι όπως λειτουργούν σε αυτό τον κόσμο είναι ότι με το να τους υπακούς, και σε διαβεβαιώνω ότι πρέπει να τους υπακούς, μπορεί να φτάσεις σε διαμετρικά αντίθετα αποτελέσματα. Αυτό συμβαίνει διότι οι νόμοι έχουν προσαρμοστεί στις συνθήκες αυτού του κόσμου, στις οποίες τα διαμετρικά αντίθετα αποτελέσματα φαίνονται πιθανά διότι εσύ μπορείς να ανταποκρίνεσαι σε δύο συγκρουόμενες φωνές.

3. Έξω από την Βασιλεία, ο νόμος που επικρατεί μέσα σε αυτή προσαρμόζεται στο «Πιστεύεις ό,τι προβάλλεις προς τα έξω.» Αυτή είναι η μορφή διδασκαλίας του, διότι έξω από την Βασιλεία η μάθηση είναι πολύ σημαντική. Αυτή η μορφή υπονοεί ότι θα μαθαίνεις αυτό που είσαι από ό,τι έχεις προβάλλει πάνω στους άλλους, κι επομένως πιστεύεις πως  αυτοί είναι. Μέσα στην Βασιλεία δεν υπάρχει διδασκαλία και μάθηση, διότι δεν υπάρχει καμία πίστη. Υπάρχει μόνο βεβαιότητα. Ο Θεός και οι Υιοί Του, μέσα στην βεβαιότητα της ύπαρξης, γνωρίζουν ότι είσαι αυτό που επεκτείνεις. Αυτή η μορφή του νόμου δεν προσαρμόζεται καθόλου, εφόσον είναι ο νόμος της δημιουργίας. Ο Θεός ο Ίδιος δημιούργησε το νόμο δημιουργώντας με αυτόν. Και οι Υιοί Του, που δημιουργούν σαν Αυτόν, τον ακολουθούν με χαρά, γνωρίζοντας ότι η αύξηση της Βασιλείας βασίζεται σε αυτόν, ακριβώς όπως βασίστηκε και η δική τους δημιουργία.

4. Οι νόμοι, για να είναι χρήσιμοι, πρέπει να μεταδίδονται. Επομένως, πρέπει να μεταφράζονται για εκείνους που μιλούν διαφορετικές γλώσσες. Εν τούτοις, ένα καλός μεταφραστής, παρόλο που πρέπει ν’αλλάξει την μορφή αυτού που μεταφράζει, ποτέ δεν αλλάζει το νόημα. Μάλιστα, όλος του ο σκοπός είναι ν’ αλλάξει την μορφή έτσι ώστε να διατηρηθεί το αρχικό νόημα. Το Άγιο Πνεύμα είναι ο Μεταφραστής των νόμων του Θεού για εκείνους που δεν τους καταλαβαίνουν. Δεν θα μπορούσες να το κάνεις αυτό μόνος σου διότι ένας  νους που βρίσκεται σε σύγκρουση δεν μπορεί να παραμένει πιστός σε ένα νόημα, κι επομένως θα το αλλάξει για να διατηρήσει την μορφή.

5. Ο σκοπός του Αγίου Πνεύματος στην μετάφραση είναι ακριβώς το αντίθετο. Αυτό  μεταφράζει μόνο για να διατηρήσει το αρχικό νόημα με κάθε τρόπο και σε όλες τις γλώσσες. Επομένως, αντιτίθεται στην ιδέα ότι οι διαφορές στην μορφή έχουν σημασία, και πάντα τονίζει ότι αυτές οι διαφορές δεν έχουν σημασία. Η σημασία του μηνύματός Του είναι πάντα η ίδια ∙ μόνο το νόημα  έχει σημασία. Ο νόμος της δημιουργίας του Θεού δεν χρησιμοποιεί την χρήση της αλήθειας για να πείσει τους Υιούς Του για την αλήθεια. Η επέκταση της αλήθειας, που είναι ο νόμος της Βασιλείας, βασίζεται μόνο στην γνώση του τι είναι η αλήθεια. Αυτή είναι η κληρονομιά σου και δεν απαιτεί καθόλου μάθηση, αλλά όταν εσύ την απαρνήθηκες έγινες μαθητής αναγκαστικά.

6. Κανένας δεν αμφισβητεί την σχέση της μάθησης και της μνήμης. Η μάθηση είναι αδύνατη δίχως την μνήμη εφόσον κάτι  πρέπει να είναι συνεπές για να μπορείς να το θυμηθείς. Γι αυτό η διδασκαλία του Αγίου Πνεύματος είναι ένα μάθημα στην θύμηση. Έχω ξαναπεί ότι Αυτό διδάσκει  την θύμηση και την λησμονιά, αλλά την λησμονιά την διδάσκει μόνο για να κάνει την θύμηση συνεπή. Ξεχνάς για να μπορέσεις να θυμηθείς καλύτερα. Δεν θα καταλαβαίνεις τις μεταφράσεις Του ενώσω ακούς δύο τρόπους ερμηνείας τους. Επομένως, πρέπει να ξεχάσεις ή να αφήσεις να φύγει ο ένας για να κατανοήσεις τον άλλον. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος που μπορείς να μάθεις την συνέπεια, έτσι ώστε τελικά να είσαι συνεπής.

7. Τι μπορεί να σημαίνει η τέλεια συνέπεια της Βασιλείας για εκείνους που βρίσκονται σε σύγχυση; Είναι προφανές ότι η σύγχυση παρεμβαίνει στο νόημα, κι επομένως εμποδίζει τον μαθητή να το εκτιμήσει. Δεν υπάρχει καμία σύγχυση στην Βασιλεία των Ουρανών, διότι εκεί υπάρχει μόνο ένα νόημα. Αυτό το νόημα  προέρχεται από τον Θεό και είναι ο Θεός. Κι επειδή είναι επίσης κι εσύ, το μοιράζεσαι και το  επεκτείνεις όπως έκανε και ο Δημιουργός σου. Αυτό δεν χρειάζεται μετάφραση διότι είναι απόλυτα κατανοητό, αλλά χρειάζεται επέκταση διότι σημαίνει επέκταση. Η επικοινωνία είναι απόλυτα άμεση και τέλεια ενοποιημένη. Είναι ολοκληρωτικά ελεύθερη, διότι τίποτα δυσαρμονικό δεν εισέρχεται ποτέ. Αυτός είναι ο λόγος που είναι η Βασιλεία του Θεού. Ανήκει σ’ Αυτόν και επομένως είναι σαν Αυτόν. Αυτή είναι η πραγματικότητά , και τίποτα δεν μπορεί να την προσβάλλει.