Μέσα στο Θεό δεν μπορείς να δεις επειδή το να βλέπεις προϋποθέτει δυαδικότητα: αντιλαμβάνων και αντιλαμβανόμενο.

Επομένως το πεδίο της αντίληψης βρίσκεται έξω από το Θεό.

Μάθημα 151, παράγραφος 12: « η ζωή σου δεν αποτελεί μέρος από τίποτε από όσα βλέπεις».

Το γεγονός ότι  νομίζουμε ότι βλέπουμε π.χ. κάτι έξω από εμάς, είναι απόδειξη

ότι αυτός ο εαυτός που βλέπουμε δεν είναι πραγματικός.

Δυαδικότητα και μη-δυαδικότητα, αντίληψη και γνώση είναι καταστάσεις που αποκλείουν η μία την άλλη.

Η αληθινή ζωή είναι μόνο αυτή του πνεύματος που  είναι πέρα από υποκείμενο-αντικείμενο, ή  αντιλαμβάνων – αντιλαμβανόμενη δυαδικότητα.πρα ﷽﷽﷽﷽﷽﷽π[ορε'κάτι έξω από εμα